LAMARCKISMO
É o término usado para referirse á teoría da evolución formulada por Lamarck. En 1809 no seu libro Filosofía zoológica propuso que as formas de vida non habían sido creadas nin permanecían inmutables, como se aceptaba no seu tempo, si non que habían evolucionado desde formas de vida máis simples. Describiu as condicións que habían propiciado a evolución da vida < propuso o  mecanismo polo que habería evolucionado. A teoría de Lamarck é a primera teoría da evolución biolóxica, adiantándose en cincuenta anos a formulación de Darwin da selección natural no seu libro El origen de las especies.

    TRADUCIÓN   DO ARN A PROTEINAS
A traducción é o segundo proceso da síntesis proteica (parte do proceso xeneral da expresión xénica). A traducción dase tanto no citoplasma, donde se encontran os ribosomas, como tamén no  retículo endoplasmático rugoso (RER). Os ribosomas están formados por unha subunidad pequena e unha grande que rodean o ARN. Na traducción, o ARN mensaxeiro se decodifica para producir un polipéptido específico de acordo coas regras especificadas polo código xenético. É o proceso que convirte unha secuencia de ARN  nunha cadena de aminoácidos para formar unha proteína. É necesario que a traducción veña precedida de un proceso de transcripción. O proceso de traducción ten tres fases: iniciación, elongación e terminación (entre todos describen o crecemento da cadena de aminoácidos, o polipéptido, que é o producto da traducción).

Transcripción do ADN al ARN

A secuencia de nucleóticos dun determinado xene do ADN cópiase nunha molécula de ARn mensaxeira: este proceso denomínase trascrición.

O ARNm, ou ácido ribonucleico, éunha cadea simple que contén como monosacáridos a ribosa e tamén conta cunha secuencia de bases complementaria á do ADN.